พอ
บอกตัวเองเอาไว้ว่าฉันต้องพอ ต้องพอ
กับการที่หวังดี
กับความรักภักดี
ให้กับเธอเท่าไร
ก็ไม่เคยจบสักที
ฉันยอม
เตือนตัวเองเอาไว้ว่าฉันต้องยอม ต้องยอม
จบกันทีน้ำตา
ได้เวลาเลิกรา
ไม่มีแล้วความรักที่คอยส่งไปหาเธอ
คนที่ตื่นตอนเช้า
ส่งข้อความในไอจี
คนที่คอยบอกรัก
ต่อไปนี้จะไม่มี
ไม่มีคนที่โทรไปหา
บอกฝันดีในราตรี
คนๆ นี้กำลังจะหายไป
แค่อยากบอกว่ารัก
ติดที่เขานั้นมาก่อน
ที่เขานั้นดูแลเธอดี
อย่างที่ฉันทำไม่เคยได้สักที
อยากบอกคิดถึง
แต่คงไม่ซึ้งเท่าคนที่เธออยากฟัง
คงไม่มีทางได้บอก
แต่ไม่เป็นไร
แค่ฉันได้รักเธอไปก็พอ
I know how it feels
ก็เป็นประจำที่น้ำตายังไหลริน
โกรธตัวเองอยู่เป็นประจำ
ตัดใจกี่ครั้งก็ยังไม่ชิน
ไม่จำเป็นต้องคิดจะพยายามเลิกผิดหวัง
ปล่อยให้วันพรุ่งนี้เป็นเพียงแค่จินตนาการ
ไม่เป็นไรถ้าเธอจะเดินออกไป
และไม่มีการหันหลัง
ขอเพียงแค่ได้มองตาเธอสักครั้งก่อน
คนที่ตื่นตอนเช้า
ส่งข้อความในไอจี
คนที่คอยบอกรัก
ต่อไปนี้จะไม่มี
ไม่มีคนที่โทรไปหา
บอกฝันดีในราตรี
คนๆนี้กำลังจะหายไป
แค่อยากบอกว่ารัก
ติดที่เขานั้นมาก่อน
ที่เขานั้นดูแลเธอดี
อย่างที่ฉันทำไม่เคยได้สักที
อยากบอกคิดถึง
แต่คงไม่ซึ้งเท่าคนที่เธออยากฟัง
คงไม่มีทางได้บอก
แต่ไม่เป็นไร
แค่ฉันได้รักเธอไปก็พอ
อยากบอกว่ารัก
ติดที่เขานั้นมาก่อน
ที่เขานั้นดูแลเธอดี
อย่างที่ฉันทำไม่เคยได้สักที
อยากบอกคิดถึง
แต่คงไม่ซึ้งเท่าคนที่เธออยากฟัง
คงไม่มีทางได้บอก
แต่ไม่เป็นไร
แค่ฉันได้รักเธอไปก็พอ